بررسی نقش راهبردهای مقابله با استرس، هدفمندی در زندگی و کیفیت زندگی در تبیین سازگاری زناشویی بازنشستگان

مقدمه: در دوره بازنشستگی افراد به دلیل پشت سر گزاردن یکی از گذاره های زندگی و صرف زمان بیشتر در خانه و مواجه با منابع استرس جدید، دچار تعارضات و مشکلات زناشویی می‌شوند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش راهبردهای مقابله‌ای، هدفمندی در زندگی و کیفیت زندگی در پیش‌بینی میزان تعارض زناشویی در بازنشستگان انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بازنشستگان شهرستان نهاوند در سال 1395 بود که تعداد 200 نفر از آنها به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس راهبردهای مقابله با استرس، پرسشنامه معنا در زندگی (MLQ)، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی فرم 26 سوالی (WHOQOL-26) و پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (گریمس) بود. داده‌های حاصل با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین راهبرد مسئله‌مدار با تعارضات زناشویی همبستگی منفی وجود دارد (52/0-)، بین راهبرد هیجان‌مدار با تعارضات زناشویی رابطه مثبت معناداری مشاهده شد (20/0) و همچنین راهبرد اجتنابی رابطه منفی معناداری با تعارضات زناشویی نشان داد (19/0-). معنای زندگی نیز با تعارضات زناشویی رابطه منفی متوسط معناداری دارد (37/0-). کیفیت زندگی نیز با تعارضات زناشویی رابطه منفی معناداری دارد (46/0-). همچنین نتیجه تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان نشان داد که راهبردهای مقابله‌ای، معنای زندگی و کیفیت زندگی با ضریب همبستگی چندگانه 56/0 توانستند به طور معنادار 31 درصد از واریانس تعارضات زناشویی را پیش بینی نمایند. نتیجه گیری: براساس نتایج پژوهش می‌توان گفت راهبردهای مقابله‌ای مؤثر، معناداری در زندگی و کیفیت زندگی خوب پیش‌بینی کننده‌های سازگاری زناشویی در بازنشستگان محسوب می‌شوند و توجه به این مسائل جهت کنار آمدن با مشکلات زناشویی برای کارکنان سازمان‌های دولتی و غیردولتی که در آستانه بازنشستگی هستند، ضروری به نظر می‌رسد.